Król Lew Rozdział #24

Nastał ten dzień.. Dzień Koronacji. Uru od wschodu słońca zaczynała przygotowania lecz Ahadi nie był tym aż tak przejęty jak lwica, Mohatu już przed wschodem słońca zwoływał zwierzęta na tę uroczystość. 

Uru- Ahadi wstawaj! została tylko godzina do ceremonii!

Ahadi- Uru spokojnie

Uru- Masz grzywę w nieładzie jako król musisz też przyzwoicie wyglądać biegnij nad wodopój się umyć i mi się wcześniej na oczy nie pokazuj!

-Ahadi wstał i powolnymi ruchami maszerował do wodopoju-

Mohatu- Uru wszystko gotowe, gdzie Ahadi?

Uru- Wysłałam go do wodopoju żeby się przygotował

Mohatu- Czekamy za nim i zaraz zaczynamy cieszysz się?

Uru- Bardzo, pierwszy raz ktoś będzie traktował mnie z szacunkiem

Mohatu- Pierwszy raz?

Uru- Kiedy byłam mała.. moi rodzice nie byli mną zainteresowani.. kiedy nie żyje się w rodzinie królewskiej to dzieci są bardzo często odrzucane.. dlatego miałam wrażenie jakbym była dla nich wyrzutkiem, ale to nie czas na takie smęty dziś najlepszy dzień  w moim życiu!

Mohatu- Zgadzam się życzę ci wspaniałego dalszego życia Uru 

Uru- Dziękuję

-Po kilku minutach wrócił Ahadi-

Ahadi- I jak wyglądam przyzwoicie?

Uru- Bardzo mój królewiczu 

Mohatu- Dobra wychodzimy 

Mohatu- Oto oni nasi nowi władcy Ahadi i Uru! 

Do nowej pary królewskiej zawsze należy ten "pierwszy ryk" dlatego Ahadi i Uru długo z tym nie czekali i wykonali to co należy

Po chwili wszystkie zwierzęta zaczęły wiwatować i cieszyć się

-Po zakończonej Koronacji Mohatu podszedł do syna-

Mohatu- Gratuluję, króluj dobrze tak jak nakazują zasady lwiej ziemi wiele cię nauczyłem więc ufam ci synu, a no i troszcz się o swoją żonę 

Ahadi- Tak tato wiem

Mohatu- Mój mały Ahadi, zawsze wszystko wiesz

Ahadi- Tato, wszystko będzie dobrze

Mohatu- Kiedy mnie zabraknie.. broń naszej lwiej ziemi 

Ahadi- Nie martw się 

Mohatu- Wierzę w ciebie

-Po tych słowach Mohatu zaszył się w szarych cieniach jaskini-

Uru- Coś nie tak?

Ahadi- Wszystko w porządku moja droga

Uru- Teraz jesteśmy władcami, a co najlepsze już niedługo będziemy też rodzicami

Ahadi- Tak kochanie, cieszę się

-Uru uśmiechnęła się-

Uru- Kocham cię

-Po tych słowach Uru weszła do jaskini-

Król Lew Rozdział #23

Droga do wodopoju dwóm dorosłym lwom dłużyła się i dłużyła czas jakby stanął w miejscu, a im nadal nie kończyły się tematy do rozmowy, ale jednak droga nie mogła ciągnąć się wiecznie i w końcu dotarli nad wodopój. Ahadi lekko zanurzał łapy aby się przemyć lecz Uru miała co do tego zupełnie inne plany i wepchnęła lwa do wody.

Uru- Jak inaczej chciałeś się umyć?

-Mówiła to cały czas się śmiejąc-

-Ahadi zaczął wychodzić z wody-

Ahadi- Pożałujesz tego.

Uru- Wybacz, ale nie mogę brać cię na poważnie w takim stanie.

Ahadi- Widzę, że ten uśmieszek nie może zejść ci z pyska.

Uru- Wyglądasz komicznie.

-Ahadi otrzepał się, a chmara kropel wody leciała na Uru-

Uru- Ejj!

Ahadi- Mówiłem, że pożałujesz.

Uru- Widzę, że wyczerpałeś pomysły na zemsty.

Ahadi- Dlaczego tak sądzisz?

Uru- Twoja dzisiejsza "zemsta" nie dosięga do pięt pomysłom  Ahadiego z młodości

Ahadi- Sugerujesz, że jestem stary?

Uru- Nie stary lecz o wiele dojrzalszy mój drogi

Ahadi- Jeżeli o dojrzałości mowa... Nie uważasz, że czas przejąć rządy? 

Uru- O czym ty mówisz?

Ahadi- No wiesz... jestem królewskim synem, a ty możesz być..

Uru- Rozumiem, że to takie "Królewskie" pytanie czy zostanę twoją lwicą?

Ahadi- No coś w tym stylu

Uru-  Czyli teraz jesteśmy już parą królewską?

*Ahadi- Łatwo poszło*

Ahadi- Oczywiście 

Ahadi i Uru stworzyli nową parę królewską czyli kolejne pokolenie, porozmawiali również z ojcem Ahadiego, który zgodził się na ich królewskie panowanie oraz zaproponował datę koronacji. Wszystko odbędzie się już niedługo. Ahadi i Uru już przygotowują się do uroczystości i po dłuższej rozmowie o reszcie życia zdecydowali się również na potomstwo. Wygląda na to, że wszystko potoczy się idealnie.

~Fini

Król Lew Rozdział #22

Minęło Kilka lat a Ahadi i Uru od swojej ostatniej kłótni jeszcze się nie widzieli.

Zaczęli powoli zapominać o sobie  i układać sobie życie inaczej.

Pewnego dnia kiedy Ahadi szedł sobie spokojnym krokiem do wodopoju jego uwagę zwróciła lwica która przypominała mu przyjaciółkę z dawnych lat 

Wtedy wszystko mu się przypomniało 

Ahadi- Tak! To na pewno ona! - rzekł sam do siebie

Szybkim susem pomknął do swojej przyjaciółki 

Kiedy stanął obok niej cały poobdzierany i brudny bardzo się zdziwiła...

Uru- Yyy... A ty to kto?

Ahadi- Nie mów, że mnie nie pamiętasz...

Uru- Przepraszam jeżeli teraz cię urażę, ale nie mam bladego pojęcia kim jesteś....

Ahadi- Uru.. Masz bardzo kiepską pamięć tak samo jak kondycję 

Młody lew szczerze się uśmiechnął

Uru- Ahadi?! Naprawdę to ty?!

Ahadi- A kto inny 

Uru- Nie wierze w to po takim czasie wreszcie cię spotkałam

Ahadi- Dlaczego wtedy odeszłaś...?

Uru- Ehh.. To długa historia i nie chcę do niej już wracać...

Ahadi- Jasne rozumiem może chodźmy do wodopoju umyję się chociaż

Uru zaśmiała się

Uru- Haha przyda ci się 

Oboje uśmiechnęli się  i ruszyli uciesznym krokiem w stronę wodopoju opowiadając sobie co wydarzyło się w ostatnich latach ich rozłąki

I to byłoby już na tyle :D

Pozdrawiam

Fini~

Król Lew Rozdział #21

Lwiątka miały do pokonania długą drogę ciągle się wyprzedzali ale na ostatniej prostej Ahadi bardzo mocno wyprzedził Uru i usiadł dumny na mecie

Po kilku sekundach dobiegła do niego zdyszana Uru

Uru- Jak to możliwe?!
Ahadi- No widzisz jakoś możliwe

Uru- Biegłeś szybciej a w ogóle nie jesteś zmęczony jak to możliwe?!

Ahadi- Jakoś musi skoro tego dokonałem

Uru- Chodź idziemy do wodopoju muszę iść się napić

Ahadi zgodził się z nią kiwnięciem głowy i ruszył na przyjaciółką

Ahadi- Kiepsko z kondycją u ciebie

Uru- Ha ha ha bardzo śmieszne

Ahadi- Ale czy ja się śmieję?! Tylko coś mówię

Uru- Perfidnie się ze mnie naśmiewasz bo wygrałeś myślisz że jak wygrałeś to teraz możesz mnie poniżać?! 

Ahadi- Ale Uru ty mnie źle zrozumiałaś!
Uru- Dziękuję za dotrzymanie towarzystwa dalej pójdę już sama!
Ahadi- Ale daj mi to wytłumaczyć!

Uru- Dla mnie już wszystko jasne!

Uru odeszła wściekła

Ahadi- Ale co ja zrobiłem źle? Przecież nic złego nie powiedziałem nie śmiałem się nawet

Mówił sam do siebie

Ahadi- Trudno prędzej czy później jej przejdzie

To już koniec rozdziału mam nadzieję że się podobał :) :D

Pozdrawiam 

Fini~

Król Lew Rozdział #20

Następnego dnia gdy Ahadi się już obudził poszedł do domu Uru ale niestety tam jej nie było więc krążył po Lwiej Ziemi i szukał przyjaciółki

Ahadi- Gdzie ona może być?

Mówił sam do siebie

Ahadi- Pójdę zobaczyć do wodopoju

Niestety jej tam nie było. Ahadi zwiedził wszystkie miejsca w których byli razem i nigdzie nie mógł jej znaleźć zupełnie jak by zapadła się pod ziemie. Nagle zobaczył chmurę kurzu

Ahadi- Pewnie tam jest

Gdy dobiegł do gęstwiny pyłu i kurz już trochę opadł zobaczył Uru biegającą razem z jakimś ptakiem lecz na jego widok zatrzymała się

Ahadi- Hej co ty tu robisz?

Uru- Ćwiczę

Ahadi- A ten ptak to kto?

Uru- Ahadi skąd mam to wiedzieć?! Latał za mną

Ahadi- Sory myślałem że wiesz

Uru- Nie nie wiem

Ahadi- Widzę że dziś nie masz humoru?

Uru- Przepraszam poniosło mnie

Ahadi- To zostaw tego nieznajomego ptaka i chodź się bawić ze mną

Uru- Może się po ścigamy?

Ahadi- Okej kto pierwszy tam wygrywa

Ahadi policzył do trzech i oboje wystartowali jak z procy

To już koniec rozdziału 

Pozdrawiam

Fini~

Król Lew Rozdział #19

Uru- Bardzo miło z twojej strony. Bardzo miło że pamiętałeś

Ahadi- Jak mógłbym nie pamiętać o imieninach najpiękniejszej  lwicy z Lwiej Ziemi

Uru zawstydziła się

Uru- Ok już mi tak nie schlebiaj. Nie podlizuj się

Ahadi- Nie podlizuję 

Mohatu- Muszę wam przerwać Ahadi wracamy do domu zapomniałeś o polowaniu?!

Ahadi- A no tak to pa Uru

Uru- Pa

Gdy Ahadi zaczął już swoje polowanie bardzo szybko wypatrzył małą zebrę więc zaczął się do niej skradać i szykować do skoku

Oczywiście to była tylko nauka więc Ahadi tylko na nią skoczył i wrócił do domu

Mohatu- I jak ci poszło?

Ahadi- Bardzo dobrze

Mohatu- No to się cieszę

Gdy nastała noc oboje udali się do spania

To już na tyle :D

Pozdrawiam

Fini~

Król Lew Rozdział #18

Tego dnia Uru miała imieniny a Ahadi dobrze o tym pamiętał więc umówił się z nią po południu 

Mohatu- Nie idziesz dziś do Uru?

Ahadi- Przecież mówiłem ci że spotykamy się dopiero po południu 

Mohatu- A no tak zapomniałem

Oboje zaśmiali się

Ahadi- Oj tato pamięć ci już wysiada

Mohatu- Wypraszam sobie

Ahadi- No dobrze dobrze

Gdy nastał już czas  Ahadi zszedł z Lwiej Skały i ujrzał Uru 

Ahadi- Ojej jaka ona ładna

Mówił sam do siebie. Po czym podszedł do niej i ofiarował jej kwiaty

Ahadi- Wszystko najlepszego 

Uru- Ojej dziękuję te kwiaty są śliczne

Uru w nagrodę polizała Ahadiego

Uru- Jeszcze raz bardzo ci dziękuję

Ahadi - Nie ma sprawy. Piękne kwiaty dla pięknej lwicy

Uru zaczerwieniła się

To już koniec rozdziału myślę że się podobał mimo tego że krótki i nudny 

Pozdrawiam

Fini~